De geschiedenis van het COG*

Wie de afgelopen 15 jaar regelmatig op de fiets door Nederland toerde kon zo nu en dan een merkwaardige groep in het blauw gestoken wielrenners tegenkomen met op hun tricot een voor de gemiddelde coureur onuitsprekelijke naam van 31 letters: het Cyclo Ophthalmologisch Gezelschap. Ook op terrassen van diverse langs de weg gelegen horeca-gelegenheden liet dit gezelschap van zich spreken. Keer op keer moesten wij het uitleggen: fietsende oogartsen...

Het COG heeft zijn wortels in fietstraditie van het AMC in de jaren '80. Het was vooral Pierre Bos (helaas veel te jong overleden) die ons het goede voorbeeld gaf, dagelijks 20 km fietsend op een oude damesfiets en in een wollen koersbroek gestoken van huis naar werk en terug. Pierre had ook een echte racefiets, en de assistenten die er ook een hadden (of iets wat daarop leek) probeerden hem wel eens te volgen op een rondje "Ronde Hoep".

Na een succesvol lang weekend fietsen in de Ardennen met dit groepje Amsterdammers ontstond op initiatief van Peter Hoevens van Alcon het idee om er een landelijke club fietsende oogartsen (in spe) van te maken. We kregen een echt clubtricot met erop bovenvermelde naam (verzonnen door Pierre's echtgenote Irène). Iedere gereden km leverde per persoon een donatie van Alcon op voor een oogheelkundig project in de derde wereld, aanvankelijk 50 cent , later een gulden en de laatste jaren zelfs een euro per km.

Werd de eerste COG-tocht in 1993 verreden door 1 oogarts (ondergetekende) en 3 Alcon'ers, nadien is dit diepterecord nooit meer gehaald en rijden iedere tocht soms wel 15 oogartsen enthousiast mee. Vaste deelnemer vanaf dag 1, en na het vertrek van Peter Hoevens ook onze drijvende kracht is de zeer sterk fietsende George Laffineur.

In de loop der jaren fietste het COG ruim 80.000 km bij elkaar en de laatste jaren betekent dit dat Alcon ruim € 5000 doneert aan een door de deelnemende oogartsen aan te wijzen oogproject in de derde wereld.

De vijf tot zeven tochten per jaar worden in alle delen van het land verreden, meestal over de weg (fietspad), maar soms ook op de mountainbike door het bos, en éénmaal per jaar op een wielerbaan. Ook wordt de laatste jaren ten minste een tocht per jaar in het buitenland verreden, vaak in Frankrijk, dit jaar in het Sauerland. De echte cracks hebben zelfs de roemruchte "Marmotte" in de Alpen op hun naam staan.

Ondanks gedisciplineerd, oplettend en niet echt hard (30 km per uur) rijden hebben wij enkele malen aan den lijve moeten ondervinden dat fietsen niet zonder gevaar is. Met name het ernstige blijvende hersenletsel dat een aankomende collega bij een ongelukkige val opliep heeft bij ieder van ons diepe indruk achtergelaten.

Toch blijft de fiets trekken en blijft het één zijn met het landschap en de wolkenluchten, al trappend op de pedalen, zijn bekoring houden. Ook dit jaar zal het COG meer dan 5000 km bij elkaar fietsen.

Hans Klaver